rübəndli

rübəndli: sif. Üzündə rübənd olan, üzünə rübənd taxmış. Rübəndli qadın. – Minnət xanım üzü rübəndli gəlib ortada durur. Ü. H.. Kənardakı hovuzun yanında . . ağ rübəndli bir qadın durub, gözlərini məscidin qapılarına dikmişdi. Ç..

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

məsturiyyət — ə. qapalılıq, örtülülük. Məsturiyyətinisvan qadınların örtülü (çarşablı, rübəndli və s.) olması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cunalı — sif. Başına, ya üzünə cuna salmış. // Rübəndli, tüllə örtülü. Atalı, analı gözəl; Ağ üzü cunalı gözəl; Əlləri xınalı gözəl; Gözəl, sənin vəfan yoxmuş. (Qoşma) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Mark and share
Search through all dictionaries
Translate…
Search Internet

Share the article and excerpts